Ey Garip Yolcu ! ... Şiiri - Ulvi Ziya

Neler umdun; ne buldun sen, dünyâda? ...
Hüsrâna uğramış hayâlin pek çok...
Bir tapulu yerin; bir parsel, ada
Dikili bir taşın,evin bile yok...
Gidiyorsun kâbuslu bir rüyâda...

Gül bahçesi arar iken çöl buldun...
Ipıssız yollarda hep yaya kaldın...
Toz duman içinde kalıp bunaldın...
Kaybettin sen,yaşam denen dâvâda...

Saf,temiz kalbine pek oklar değdi...
Eğilmez başını kaderin eğdi...
Rûhun hep ateşten gömlekler giydi...
Çok büyüktün,boğuldun bir kovada...

Hayâl kuşun uçamazki uzağa...
Her seferde düşürüldü tuzağa...
Bâzen bir çepere,bâzen bir ağa;
Takılır da,gelen olmaz imdâda...

Çevre vahşî; şartlar çetin,engel çok...
Avcı kalleş,acımasız; vicdan yok...
Silâh binbir çeşit; zehirlenmiş,ok...
Düşmanların yarışırlar riyâda...

Hüzün,kara bulut; ayrılmaz serden...
Düşe kalka yürü de git bu yerden...
Bir kaos ki farkı yoktur mahşerden...
Bu âlemde eremezsin murâda...