Ey Gardaş Şiiri - Hacer Gezer

EY GARDAŞ

Kader dediğin bu mu gardaş?
Yırtık battaniye altında
Donmuş elleri ısıtmak
Günlerden kalmış kuru ekmekle
Açlıktan büzülen mideleri yatıştırmak
Çatıdan akan damlalara
Kırık dökük leğen taşımak
Kader dediğin bu mu gardaş?
Çalışmak istiyorum gücüm yetmiyor
Kocam berduş içip eve bakmıyor
Çocuklar açlıktan ağlaşıyor
Kader dediğin bu mu gardaş?
Anam babam bakmıyor
Kocam gelip gidip dayak atıyor
Gardaşlar sahip çıkmıyor
Namus aramak kaldı
Böyle kadere ne demeli gardaş?