Ey Felek... Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Ey Felek!

Dünyaya böyle gelmişim neden böyle talihsiz
Çektim bunca, yaş artınca, soldu gonca ey felek.
Üç yara yedim tenimde bakın belli işte iz
Bir ezelden, bir gazelden, bir güzelden ey felek…

Figana dost olmuşum ben ta ömrümün başında
Çok efkârlı geçti günler sevinçlerin dışında
Şimdi bile bu geldiğim tam on altı yaşında
Derdim artar, kalbim yırtar, beni kurtar ey felek.

Hepsi doğru yalanı yok hemen şimdi bu demde
Aklımca sonuca vardım bu hesapla bu cemde
Üç kişiden iylik gördüm bu kısacık ömrümde
Bir kardeşten, bir yoldaştan, bir de eşten ey felek.

Coştu kalbim seller gibi figan edip çağladı
Bu hasretlik içerimi yaktı yaktı dağladı
Ardım sıra yaşlı gözler figan edip ağladı
Canım ana, bakıp bana, yana yana ey felek.

Ayrı düştüm gurbetlere atıldım ben biçare
Derdim çoğaldı erişti Yüze değil hazara
Ne çare ki şu gurbete artık düştük bir kere
Hüzün serden, derman nerden? dost pederden ey felek.

Yüce Rabbim bu çektiğim bir gün olur mu biter
Bunca hüzün bunca giryan zayıf cismime yeter
Üç varlıktan tekme yedim yüreğime ah beter
Bir acıdan, bir ciciden, bir bacıdan ey felek.

Bin bir türlü nem kaparız gelip geçen her aydan
Çok içtim ben bu dünyada keyif vermeyen çaydan
Bedenim rahatsız olur söyleyeyim üç şeyden
Bir başımdan, bir işimden, bir düşümden ey felek.

Ne mutlu o insana ki kuvvet vardır imanda
Huzur bulan var mı acep değişen bu zamanda
Korkarım ben şu üç şeyden yaşadığım cihanda
Bir genç yaştan, arkadaştan,ve sırdaştan ey felek.

Haykırırım dobra dobra doğru sözü her yana
Yürümek hiç kolay değil bozulmuşsa zıvana
Üç şey yaptı beni kardeş böyle deli divane
Biri efkâr, birisi zar, biri de yar ey felek.

Affet diye Haktan niyaz eyleyip de dilerken
El açarak yalvardım ben namazımı kılarken
Üç şey gördüm şaşırtarak düşüp te gülerken
Biri yanlış biri sanış bir de kanış ey felek.

Bu ne figan bu ne feryat göklere çıktı ahın
Sanki sönmüş yıldızın hepten kararmış mahın
Üç talihsiz gösterdiler var mı buna izahın
Bir cihanı bi de beni biri hani ey felek.

Ne kadar ağlarsan ağla kimse bakmaz yaşına
Seyfi yeter çok konuşmak ağrı verir başına
Üç şey öğren bu dünyada bunlar yarar işine
Biri esmek biri küsmek bir de susmak ey felek.

Seyfeddin KARAHOCAGİL
1956-Ilıca YHavuzselim ilköğretmen okulu