Ey Felek Şiiri - Mahmut Küçük

Ömrümce başıma, mart karı yağ'dı
El alem düz gitti, benimki dağ'dı
Sağlıksız bedenim önümde bağ'dı;
Cefanı çekecek bir ben mi vardım?

Çocuksu yaşlarda itip kakıldım
Alaycı gözlerle, garip bakıldım
Gönlüm sevgi dolu, fakat takıldım;
Cefanı çekecek, bir ben mi vardım?

Herkül bile olsam, taşınmaz çile
Sabır taşı olsam, çatlardım bile,
Rızayı ilahi, gelseydi dile;
Cefanı çekecek, bir ben mi vardım?

Herkese acıdım, yardıma koştum!
Elimden geldiyse,bir garip hoş'tum
Bitti itibarım, fakir ve boş'tum;
Cefanı çekecek, bir ben mi vardım?

Faka basanlara, enai deriz,
Alnımda yazılı, açıkça keriz:
Bıkıp usanmadan, kazığı yeriz;
Cefanı çekecek, bir beni mi vardım?

Her yüze gülene iyidir dedim
Serde: sevgi güven varsa ne edim?
Maddi ve manevi kazıklar yedim;
Cefanı çekecek, bir ben mi vardım?