ey fani!
bilmez misin sen;
şu yorgun gönlümün
derdi de sensin
dermanı da sen
gitme sakın ıraklara
alışamam hasretine
kararır gözlerim
başım döner
düşerim
ne olur
kal olduğun yerde
yaklaşma yanıma
kudretim kifayetsiz
dayanamam hiç olurum
değerse elin elime
ben barut misali
sen ateş
patlayıp yok olurum
gıyımdan/yanımdan ayrılma nolur
ben bilmem bu yolları
seni ararken kaybolurum
gözümden uzaklaşsan sen
firkatinle kahrolurum
ne ıraklaş seyrimden
ne gel beri, içeri
sen gönlümün sultanı ol
ben gönlünün neferi
12/03/2015
Nuh CombaKayıt Tarihi : 13.3.2015 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!