Ey evladı ayalim! Şiiri - Mustafa Cilasun

Sakinliğimde
Düşününce, bir hüzün
Sökün ediyor fakirliğimin dirliğine nedense

Ne öğrendiysem
Enlerim ve ön vehimlerin
Serencamında zihinlerinize sürekli işledim

Gece ve gündüz
Demedim, atiyi önceledim
Her kim ne diyor, yapıyorsa taklide sarıldım

Çünkü bir hükmün
Kelamı muazzamın akçesi
Varlığın vuzuhunda kıymet biliyordu anladım

Size akide-i hukukunu
Ve ne nemelazım yortusunu
Sadece kültür açısında sohbet mevzuu yaptım

Güya böylece cehaleti
Dışladım, her konuda fikir üretmeyi
Asliyet saydım ve arkanızdan da gururlanırdım

Hukuku sadece
Beşeri hukuk biçiminde
Tanıdım, yani İslam hukuk sistemini anlamadım

Evet evet bazen
Bende mübarek gün ve gecelerde
Cami için hazırlanıyor sizlerle namaz kılıyordum

O günden sonra
Yeniden varlığın tesisine
Yorulma bilmeden ve hiddetle koşarak gidiyordum

Sizler nihayet büyüdünüz
Serpildiniz, renklendiniz ve şendiniz
Ne zaman flörtle derde gark ettiniz hüzünlendiniz

Ardı sırta sorular
Aklın bazen kar etmediği konular
Ve hoyratça yaşanılan bir takım karanlık solumlar

Peşinden kalbi
Daralmalar, dinmeyen korkular
Huzuru tarumar eden yanılmalar yorgunluğunda ahlar

İnsan kul olduğuna
Âdemden sirayet eden duruluğa
İbrahim deki duyarlılığa, İsmail deki sadakati anlamalı

Anlamak için kanmalı
Sukutun dirliğinde vuzuh bulmalı
Mütemadiyen konuşmayı katiyen bir marifet saymamalı

Haline hasredilen
Muvazeneyi bulmalı, ahseni takvimde
Vuslatı koklamalı, eşrefi mahlûkat olduğunu unutmamalı

Hukukun yeganeliğinde
Nefes almalı, hasmının benlik olduğuna
Uyanmalı, emanetlerin nihayetinde kalan neslini tanımalı