Ey Erciş! Yorgun kraliçelerin güzeli.
Sevdalarını toprağa veren gözü yaşlıların annesi,
Yıldızlar kaydı deprem gecesi…
Kolu kanadı kırık enkaz altında.
Halkımın çaresiz bekleyişi…
Yarasına derman bulamayanların ülkesi.
Ne aşkları göz yaşınla yıkadın,
Ve onları bembeyaz kefene sardın.
Arkanda yaralı canlar bıraktın,
Mavi gölü kana boyattın.
Sırtını verme hayata!
Yüz çevirme memleketine...
Göster yüzünü göreceksin bir gün,
Yağmur bizim acıları silmek için yağacak.
Enkaz yerlerde güller bitecek.
O güller senin sevdalılarına gönderilecek.
Kayıt Tarihi : 14.12.2013 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..............Yüreğimizdeki Deprem
Yüreğimizdeki Deprem
Elbette gidenleri özleyeceğiz
yüreğimiz toz duman,
yüreğimiz kan ağlayacak
Taş yüreklilere inat
matem tutacağız.
Her seher, ahu zarımız yükselecek
İnsanlığımızın ölmediğini göstereceğiz,
insanlara!
Şimdi çıkarda gelir diye
yolunu gözleyeceğiz ciğer-parelerimizin.
Bundan sonra,
Ne yaşam sevinç
Ne de ölüm hüzün
Lakin ayrılık çok zor olacak.
Yaşam olacaksa
birlikte olsun diyesi gelecek insanın.
Ve takdire ram olmak,
Hak’tan gelene eyvallah diyerek,
rıza mertebesine yükselmek..
Enkazlar arasından.
Ey sırça köşklerinden
hüküm veren.
geçmişine kör
şehir şehir kıyamet yaşadığından bi haber
taş yürekli,
bilmezmisin ha Van ha Vatan
aynı toprak aynı can.
esfel-i safilin alçaklığına düşenleri görmek te
acı, duymakta öyle.
Atila Yalçınkaya
23.10. 2011 günü Van'da ve Ercişte hayatını kaybedenlerin anısına, Vefat Edenlere Allah tan Rahmet dileniyoruz,
TÜM YORUMLAR (4)