Sılayı rahim bile olur zamanla gurbet,
Şayet düşerse ummandan dek bir damla rahmet,
İşte o zaman ne gurbet kalır, ne de garabet.
Ey erbab-ı aşk! Cihan değil mi sana gurbete.
Seven gönül ateşe talip sevdaya muhtaç,
Yılanın zehri değil mi hem zehir hem ilaç,