Yüreğime derman oldun
Bu hayata bağladın
Gece gündüz durmadan
Ümmet için ağladın
Bizim dertlerimizle
Yüküne yükler vurdun
Hiç yorgunum demedin
Ne durdun ne uyudun
El açıp hep yalvardın
Hakka niyaza durdun
Bizim kurtuluşumuza
Tövbe otağı kurdun
O vakarlı halinde
Gizlersin yorgunluğu
Yanına gelememek
Yaşatır yokluğunu
Ey ehlibeytin gülü
Gonca gonca sen hep aç
Kıyamet kopana dek
Yaşasın soylu ağaç
Sen güllerin gülünün
Bize uzanan eli
Köyünden istanbula
Taştı rahmetin seli
Kayıt Tarihi : 4.1.2012 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!