Ey edebin ve sabrın müştakı

Ey efendim...
Ne hakkıyla kul olmayı
Ve ne de şevki sürur ile ümmetin bulunmayı
İlim ve irfanla aşkın sadrında yanan umut olmayı başaramadık
Ne kadar tahakküm varsa içimizde yaşattık, zanlardan kurtulamadık
Dindarlık adına simsarlık yaptık, insanları yargılamak adına nasılda yarıştık
Fani olan her şeyin sahibi olmaya adandık, keyfiyeti her fırsatta nefsimizde yaşattık
Ne zaman zor durumda kaldık, nefes daraldığında dehşet yaşadık işte o vakit kalbi yokladık
Ne feryadımız ve ne de özsüz figanımız imdadımıza yetişmedi, umutlar sinelerde sahipsiz kaldı...