Ey edebin feyzine müdrik olmuş naif kalp…

Ne vakittir bekliyordum
Vakti sukuta erdirecek lahzayı, nasip ihsanını
Kimi zaman hazırdım, kimi an hislerin dem olmasına bırakmıştım
Yazacaktım, yazmalıydım, edep libasını giyen nefesin suhuletinden bahsedecektim

Ve fakat bazen çekindim
Haline kaygılar mı zerk ederim diye erteledim
Endişe içinde nazar etmenizi istemiyordum, itminan hali bekliyordum
Sevgi ve sadakatin azizliğine, muhabbetin feyzi sürur baharına ermenizi diledim

Bilmem ki kaç yıldır
Sefih ve lafazan kelamlarımı okuyorsun
Bazen nadanlığıma ve bazen de nafile yer uğraştığıma bağlıyorsun
Onca yaşa rağmen diyorsun, tespih çekmek, zikir etmek varken diye sual ediyorsun

Nasıl ve ne şekilde
Bu çalışmalara zaman ayırdığımı bilmiyorsun
Meramımı merak ediyorsun, bunca hüzün ve hicran niye diyorsun
Çileyi ikram görüyorsun, acizliği miskinlik adına öteliyorsun, sabırla diriliyorsun

Taklit için vehmediyorsun
Akli ve iradi olunmasını önceliyorsun
Heva ve hevesler için ne kadar çok ibretleri güncelliyorsun
Niçin tercih edenin keyfiyetine saygı gösterip, sessizliğin hikmetini öteliyorsun

Gibi, birçok suali sormadınız
Bu zamana kadar kalbi nezaketinizle nazar ettiniz
Her vakit himmet ve iltifat göstererek şevkimi kırmadınız, alkışladınız
Vakarınıza ve kemal vasfınıza veriyorum, edebi ne kadar naif taşıdığınıza imreniyorum

Rabbim her iki dünyada
Aziz ve emin eylesin, rızasına nail etsin
Her umudunuzda imdadınıza yetişsin, yüreğiniz hiç burkulmasın
Ecir ve ihsan azminizde fark yaratsın, her nefesinizi feyziyle bereketlendirsin