E zel bezminde övmüş yaratan.
Y âr-i kâdimisin ins ü canın.
S ana tutulmayan olamaz insan.
E y sevgili canan,ehlibeyte kurban!
V âveylasız,şükürsüz geçer miydi dakikan.
G am yüklüydü duan.
İ lle de ümmetim” derdin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta