E zel bezminde övmüş yaratan.
Y âr-i kâdimisin ins ü canın.
S ana tutulmayan olamaz insan.
E y sevgili canan,ehlibeyte kurban!
V âveylasız,şükürsüz geçer miydi dakikan.
G am yüklüydü duan.
İ lle de ümmetim” derdin.
L ebbeyk diyemeyip,lades oynadık günahlarla
İncittik aziz ruhun.
16 Kasım 2009
Kayıt Tarihi : 16.11.2009 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!