Ey Dürüst! Şiiri - Suat Oktay

Selamlıyorum seni ey dürüst.
Nerdesin?
Ayağa kalk!
Görsün seni bakan körler!

Seviyorum demek ne kadar gerçek?
Para, pul, mal, mülk insanı dinden
imandan çıkarmaz mı?

Dürüst, neredesin?
Göster kendini hadi,
ver elini.
Korkma benden!

Elini veren, kolunu kurtaramaz
deseler de korkma ne benden,
ne de benim gibi neferden!

Dürüst benim, ey dürüst!
Doğru bildiği yoldan şaşmayan,
yalakalara eyvallah etmeyen.

Seven, ama sevilmeyen,
bilen fakat bilinmeyen,
güldüren, lakin gülmeyen...

Selam olsun sana ey dürüst!
Ben beni iyi bilirim de,
Bilmeyen beni ne bilir, onu bilmem!

Seviyorum yine de,
sevilmesem de,
görüyorum yine
kimse beni görmese de.

16 kasım 2001