Ey Dünya Serveri Şiiri - Fırat Bilgin 2

Gecenin bağrında çökerken sükût,
Yıldızlar hürmetle eğildi;
Zamanın hücreleri dururdu sanki bir an,
Senin nuruna değdiği vakitlerde gecenin ayı bile parlak ve nurani

Ey Habib! ey dünya serveri
Sen ki yokluğun karanlığından varlığın ışığına
Ümmeti taşıyan ilk nefessin.

Adını andığımızda,
Rüzgâr bile edeple yavaşlar,
Gölgem bile titrer inanki,
Gönlümün içindeki en gizli perdeler aralanır birden.

Sen olmasaydın, kutlu nebi
Aşk sadece yarım kalan bir heceden ibaret olacaktı
Gözyaşı bir yetim,
Kainat bir susuz çöldü.

Ve Sen geldin;ey dünya serveri
Toprak sevgiyi öğrendi senle,
Gökler kavuşmayı,
Kalpler ise teslim olmayı.

Ey Muhammed!
Sen ki atılan her adımın ardında
Rahmetin izini bırakan yürüyüşsün.

Sana bakınca dağlar hafifler,
Sana bakınca zaman yumuşar,
Sana bakınca insan, insan olur.

Ben ise yalnız bir kulum;
Ne sözüm yeterki sana,
Ne nefesim ulaşır hele mühürlü salavatından gayrı
Ama bil ki ey nebi
Senin adın geçse,
Yüzyılların içinden bir gül açar içimde.

Ya Resûlallah ,ya ümmetini cennette baki isteyen ,
Çölde bir yetimdin, umutla yürüdün hep,
Rüzgâr bile susar, senin izini sürerdi.
Bir söz ki ötelerden geldi aşkı, çağları kökünden ördü,
Yetimin omzunda yükselen çağlar ve sonsuzlukla bezenmiş tılsımlı özler.
Gökle yer arasında zikreyler binbir esma hakikatleri ümmetinin fısıltılı duaları
Sadece sana vurgun bir kalbin titreyen hitabıdır aslında bunlar.

Ama bilirsin ya Habibullah ya en kutlu nebi,
Sözüm biter,
Kalem susar,
Ama senin adın anılınca
Gönlümde bir daha hiç sönmeyen ama hiç sönmeyen
Bir Miraç kandili ebed daim yanar.