Ey Dünya Şiiri - Muzaffer Çetin

Ey dünya sen fanisin ve yalansın
Neden seninle insan oyalansın

Yıllardan beri durmadan dönersin
Beslersin bizi sonra kendin yersin

Sen ki gören gözler için ibretsin
İmtihan için sahte bir cennetsin

Yaşlısın yine de süslü gezersin
Hala kendine görücü beklersin

Güzelsin sen gönlümüzü çelensin
Dönersin hep insan nasıl güvensin

Gerçekten aldanır sende insanlar
Nerde kendini çok güçlü sananlar

Hakk’a yakın olan senden uzaktır
Sahte cennetin korkunç bir tuzaktır

Çetin düşünürsen belki anlarsın
Gönlünü neden faniye bağlarsın

28/02/07