Ey Dünya Şiiri - Serkan Gönültaş

Bıçaklar bir bir saplanıyor sırtıma
Sessiz sessiz acı çığlıklar atıyorum
Bir tas suyla sönecek yangınım
Yavaş yavaş yok ediyor beni

Oyun sandığım bu dünya tükediyor beni
Freni patlayan kamyon gibiyim
Çarpmadan durmayacağım
Hasar almaktan korkmuyorum

Yalnızca ya birine zarar verirsem diye ödüm patlıyor
Peki Ey Dünya ben sana zarar vermekten bu kadar korkuyorsam
Sen neden bana zarar veriyorsun
Adaleti sakız yapan Ey Dünya

Sevdiklerin bir kez öldürür seni
Onların her sözüyle bir kez daha ölürsün
Ey Dünya dimdik duracağım sevinme beni sendelettin diye
Benim savaşım kalbimle aklım arasında

Uğraşma benimle dünya
Benden bir şey alamazsın artık
Haritadan bir yer beğen sadece
Kimsenin olmadığı tek başına öleceğim
Bir yer beğen Ey Dünya