Ölümün günü saati yok evlat...
Toprak aldığını geri vermez...
Ölüm her canlı için alın yazısıdır...
Bir ezan ile geldik bir sela ile göçüp gidecegiz.
Ya sonrası kiminle nasıl ve ne ile anılacağız...
Yaşamak çile çiçeklerinin rengi oldu evlat...
İncecik dikenleri çizdi ellerimi,
ayaklarımı cam kırıkları gibi;
canım yandı kırıldım! …
Kan sızlarken yaramdan,
kimseye göstermedim öptüm yaramı…
Acıyı acıyla yıkadım hasret gölünden…
Acıdan bal umdum, baldan zehir içtim.
Umut umut tohum ektim toprağa,
diken diken dert biçtim...
Bu nasıl bir dünya, bu nasıl bir hayat,
Her nereye baksam, acılar feryat feryat,
Yalnızlık, çaresizlik, hararetlik zor evlat!
15/03/2021-ELAZIĞ
Kayıt Tarihi : 17.3.2021 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"SİZ YOKSA DAHA ÖNCEKİ ÜMMETLERİN YAŞADIĞI SIKINTILARI YAŞAMADAN İMAN ETTİK DEYİP DE HEMEN CENNETE GİRİVERECEĞİNİZİ Mİ SANDINIZ?"- Ayet-i kerime meali-
Hayır sınavlar Ercan bey.
Teşekkür ederim üstat...Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)