Ey Dünya! Şiiri - Salih Sedat Ersöz

Dünyanın bir tarafı ızdırabın kaynağı,
Sömüren diğer taraf, bal kaymak yığınağı,
Birleşmiş Milletlerin her kararı bayağı,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?

Mağdur olan ülkeler, hep kan revan gölünde,
Dökülen kanın tadı zalimlerin dilinde,
Adalet denen olgu, güçlülerin elinde,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?

Ülkeler kıvranıyor kıtlık yokluk içinde,
Bunları sömürenler, daim tokluk içinde,
Adalet sağlayanlar hep kopukluk içinde,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?

Dünyada hiç huzur yok, işgaller hep sürüyor,
Zalimin zulümleri her tarafı sarıyor,
Ezilenler sadece, rahat, huzur arıyor,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?

İstilalar sonunda göç ediyor insanlar,
Öldürür milyonları istilacı korsanlar,
Sömürürler ülkeyi baştanbaşa sarsanlar,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?

Dünyanın baronları masumları doğruyor,
İşgale karşı çıkan ambargoya uğruyor,
Zulümler ve işgaller durmaz arzı boğuyor,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?

Güçlü olan devletler saldırırlar dört yana,
Hep yıkarken döndüler vahşi birer hayvana,
Doymadılar hiçbir an döktükleri al kana,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?

Salih Sedat zulümler gün gelir diner elbet,
Firavunlar devranı gün olur döner elbet,
Hak, adalet ışığı yakındır yanar elbet,
Bu mu senin o ünlü adaletin ey dünya?
Mutlaka değişecek bu adalet ey dünya.