Ey dostum benim,özüne yabancı
Gittiğim yolun sonu yok benim,
Çıkılmaz denilen tepeleri çıktım
Gördüm tenekeden insanları...
Ve yaşayanları,yaşamayanları...
En güzel günleri başkalarına bıraktım..
Kalsın istedim
Hala olsun istedim...
Meşakkatli yolun yolcuları,
Yoruldum...
Her gün çileyle yoğruldum...
Soramadım kendime nereye diye?
Biliyordum nereye gittiğimi
Bilmediğimi,
Öleceğim güne kadar yürüyüş bu,
Bazen yürümeden yol aldığım da oldu...
Gittiğim yolun sonu yok benim
Ey dostum benim,sözüne bile yabancı...
Ey dostum benim,gözüne bile yabancı..
Kul olamamanın utancını
Nasıl taşıdım bunca yıl
Üzerimde kefenden başka giysi mi var
Nihayetinde ölüm yok mu?
Yaşasan yüzyıl
Bilemedin binyıl,
Ey dostum benim...
15.02.2005
Kayıt Tarihi : 7.1.2006 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!