Ey Dostum Şiiri - Hüseyin Özcan

ey dostum;
benim sana aşkım,
Mevlana'nın Şems e aşkı,
Selahaddin Feridun yarenliğidir.
kaybolma bu fani hayatımdan,
gitme ben gitmeden,gidiş benim olsun.

bilirim ki gözlerin bana güzel bakar,
bilirim ki yüzün bana samimi gülümser,
bilirim ki ben ağladığım da sen de yanarsın,
bilirim,ben sevindiğimde sen coşarsın..

ey dostum;
gitme hayatımdan,kaybolma,
benim ağrıyan başıma ilacım,
senin elindir.
benim gözyaşımı silenim senin elindir.
benim aşk ateşimde dermanım,
senin dilindir.
benim elemim,matemim,
senin derdindir.
benim hoyratım,düğünüm,
senin neşendir.

ey dostum gitme hayatımdan;
beni toprağıma sen kavuştur,
kuş kanatsız uçar mı,
gönül dermansız olur mu,
derman yar dan gelmediğinde sen varsın,
bu beden, tesellisiz yaşar mı.

ey dostum,gitme hayatımdan,
cefan,sefandan güzel,
ben dost diye ağlayan,
sen dost diye çağlayansın,
ey dostum,gitme hayatımdan,