Yazıram, yaradıram gələndə ilham, ey dostum,
Şeriyyət ilə dolu mənim iç dünyam, ey dostum.
Gecədən sübhə kimi gözlərimi yummayıram,
Baxıram, cismim təkin əriyir ağ şam, ey dostum.
Sevginin zirvəsində Yusifi-Kənan oturub,
Bunca bədbəxtlər içrə necə alır kam, ey dostum.
Titrəyir barmaqlarım toxunanda ağ vərəqə.
Bilmirəm hardan düşür qəfildən axşam, ey dostum.
Sevincəm, nə tüstümü, nə də yanğımı görərlər,
Ikiyə bölünmüşəm, deyiləm bir tam, ey dostum.
Vüsala çatmayıban bəlalara düçar oldum,
Ya rəqibim arifdir, yada ki mən xam, ey dostum.
26.05.2017
Sevinc Arzulu
Kayıt Tarihi : 25.4.2018 19:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!