Ey Dostlar Şiiri - Emine Yesim Aydin

susuyorsam haksiz olusum degil gucsuz kalisimdandir
soyleyecek herseyi harcamis murekkep bitmis olusumdandir
aglarken duyulmamis duyulunca dinlenmemis olusumdandir
yada bazen gercekten baska secenek bulamayisimdandir

sevgiye can adamis terkedilmis olmamdir bazen
aldatilmis yipratilmis bikmis olusumdur
dovulmus itilmis horlanmisimdir belki hatta
ama cogunlukla fiziken yipranik degil
kalben yipratilmis olusumdandir

binlerce yemin dinledi bu kulaklar
bunlerce aciiya gogus gerdi bu yurek
yuzlerce insan harcandi karsisinda
milyonlarda agit yakti icin icin sessiz

cildirdi savasti cirpindi bu beden baskasi ugruna
agladi kaykirdi savasti kalp bir minik umit ugruna
oldu oldurdu herseyi ama olmedi hicbir gun durdu ya
simdi pes etmek neden sorulamaz ki esasinda

aciyor kalbim kaniyor ey dostlar suan
yirtildi tek parasutum dusuyorum simdi
ayagim takildi kendi ruhuma vurdu yollar huznume
ooluyorum gidiyorum bitiyorum ey dostlar

simdi
artik
daima
yitiyorum kendimden
geciyorum kendimden
gidiyorum sevgimden ey dostlar..