18---ey Dost Ne Zaman Kavuşmak Kısmet

Çocukken sokakta buluştuk
Aynı sokakta top koşturduk
Aynı mahalleli idik
Aynı sokakta oynaştık

Okula aynı yoldan gittik kol kola
Aynı derslere çalıştık
Aynı sırayı paylaştık
Artık genç olmuştuk
Arkadaştık

Askerde aynı bölüğe düşmüştük
Aynı eğitim yaptık
Aynı nöbeti tuttuk
Aynı koğuşu paylaştık
Olgunlaştık

Bebeklikten kurtulduk
Ana kucağından düştük
Çocukluktan kurtulduk
Baba otağından
Teskereyi alınca da
Asker ocağından ayrıldık
Ayrı düştük
Vedalaştık

Böylesi bir serüvendi yaşamımız
Teskereyi almıştık
Bir serüvene dalmıştık
Hayatı anlamaya çalıştık
Düştük bir lokma ekmek peşine
Birbirimizden ayrılmıştık
Hala arkadaştık

Vedalaşırken kucaklaşmıştık
Sevgiyi besleyip büyüterek
Uzun yıllar mektuplaştık
Telefonlarla koklaştık
Yüreklere dostluğu taşımıştık
Dost kalmıştık

Yıllar yıları devirdi
Evimize geçim derdi girdi
Çocuklarımız oldu büyüdü
Ayrı,ayrı illerde yaşadık
Ayrı, ayrı evlere taşındık
Birimizin saçı döküldü,
Birimiz saçımızı ağartmıştık

Düşünürken evimizi
Damadımızı kızımızı
Oğlumuzu gelinimizi
Kaybettik bir birimizi
Kaybettik adresimizi
Duymasak da sesimizi
Kırmadık şevkimizi
Eksiltmedik sevgimizi
Ey dost nerdesin neredesin
Özlettiniz kendinizi
Özledim sizi

Benim diğer adım umut oldu
Senin adınsa hasret
Gurbet ikimize de otağ oldu
Selam sana ey dost
Rüzgarın kanadından
Selam sana
Dağların ardından
Ne zaman biter bu haslet
Ey dost
Ne zaman kavuşmak kısmet