Ey Dost Ne Olursun, Dinle Pendimi

1.
Ey dost ne olursun, dinle pendimi
Gözümden yaş akar, gönlümde bahâr
Nasıl anlatsam ki, sana kendimi
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

2.
Kimi gün kederli, gamlı gezerim
Kimi gün neş’eli, sevgi bezerim
Hâcâtım tükenmez, dâim tezerim
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

3.
Fânî bir bedende, ben de insanım
Atar damarımda, sessizce kanım
Yolcuyum olmaz ki, sâbit mekânım
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

4.
Bilirim haddimi, haddimden taşmam
Nefsime râm olmam, hudûdu aşmam
Hakîkat yolunda, giderim şaşmam
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

5.
Bu âlemde hiçim, zerreden zerre
Deryânın yanında, katreden katre
Tefekkür etsem de, nice bin kerre
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

6.
Bendeyim hem sultan, fermânım vardır
Fânîyim hem mihmân, dermânım vardır
Dünyâ tarlasında, harmânım vardır
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

7.
Mayam balçık-çamur, aslım temelim
Kâlû Belâ sözüm, ahd-i evvelim
Hakk’ın rızâsına, ermek emelim
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

8.
Beşerden geçeyim, insan olayım
Hayatı yaşarken, insan kalayım
Kıssadan hisseye, ibret alayım
Üç beş damla kanım, bin endişem var.

Pend: Nasihat, öğüt
Tezmek:Koşmak, koşuşturmak