Ey Dost Şiiri - Ercan Yavuzer

Birazdan bitecek gün, ey dost!

Yanağında aşk buseleriyle…

Abis bir uykuya çevirecek bakışlarındaki yüzünü,

Sonra aşık örtecek maşukun uykusunu ey dost!

Uykunun tüm sessiz harfleri dökülecek aşka,

Aşk makam, makam ise kıble değiştirecek

Ve kıble; Hiçlik olacak ey dost!

Sakın ha uyanmak için uyuma!

Ölümün toprağı serpilecek gözlerine.

Gözlerini açmak için bekleme!

Bekleme dost, boş yere bekleme!

Bak serdin kalbini ölüme gitti,

Geri gelir de, aşk ta bir hiç olurum diye bekleme!

Varlık, o yokluğu kabul etmekten geçer ey dost!

Geceye uyumak için, gündüzden yüz çevirme!

Ey güzel kokulara sığınan dost!

Sanma ki an senindir,

Bak destur almadan akıp gidiyor aşk,

Aşk An’dır, An Aşk ta yok olmaktır ey dost!

İki harften üçlük makamına geçiştir,

Aşk; makamların hepsini terk ediştir,

An’sız olmaz, An’da yaşanır Aşk ey dost!

Vazgeç düşlerinden!

Bir düşüşten başka bir şey değil düşlediğin.

Ey ruhunu beden tennuresine bürümüş dost!

Seccadeni aşka ser, kıbleni hiçlik yönüne,

Dönmeyebilir çünkü sığındığın gece yeni bir güne…
MURADİYE\VAN

5 Ocak 2014, 15:06