Ey Dost! Şiiri - Yorumlar

Ey dost!

Sen de çok iyi bilirsin; bazen cümlelerin dimağda nasıl düğümlendiğini ve beyaz bir kâğıda birkaç cümle yazamamanın tarifsiz eziyetini. Bilirsin sen de dost; konuşmak isterken konuşamama eylemini! Kalbin harlı bir korun alevleri altında köz gibi olurken gariban gariban, hissettiklerini anlatmaya yetmez beyninin dili.

Ey dost!

Bazen kırmak istediler kanatlarımızı. Hatta bil ki kırdılar. Bazen bir kurşuna adres gösterdiler sinemizi. Bazen göz diktiler izzetimize. Bazen ayırmak istediler bizi! Kardeşi kardeşe düşman etmek istediler… Ümitlerimizi almak istediler ellerimizden. Hayallerimiz hem ağızlarından salyalar akıttı, hem de korktular ihtişamlı düşlerimizden. Yönümüzü döndüğümüz yerlere sırtlarını çevirdiler. Çığlıklarımızı boğazlarımızda düğümlerken, gülmelerimizi çaldılar yüzlerimizden.