Ey Dost! ! Şiiri - Necdet Erem

Doğru söze ne denir,
Hakka lebbeyk denilir,
Yerler gökler serilir,
Emr-i hakkın önünde.

Yazılanlar haktandır,
Hak ilmi hudadandır,
Ne gelirse ondandır,
O hep takdir içinde.

Kalp his eder dil dönmez.
Aşkı yürekte dinmez,
Nadanlar bunu bilmez.
Cehli mutlak içinde.

Her şey onun eseri,
Ne ileri ne geri,
Yoktur ölü ve diri,
Can var candan içeri.

Zerreler ve kürreler,
Hep Onu zikrederler,
Şak şak oldu sineler,
Aşkullahtan içeri.

Göz o ki Onu göre,
Yol o ki Ona vara,
Ondan gayrı düşenler,
Kala nardan içeri.

Ey dost, sanma bunları,
Söyleyen bu gafildir.
Dilini döndüren var,
Onda dıl’dan içeri.