Sabır ipligine sardım seni.
Gönül defterine yazdım seni.
Arif makamına koydum seni
Aşk ile aşikar olalım ey dost
Yaşıyorken gördüm dost afetini
gösterdiler bir bir marfetini
Manadan uzakta aşk külfetini
Hakka çevirip var olalım ey dost
Mana kervanında konuşturma beni.
Ehliyim şaire alıştırma beni
Leylakla sümbülle karıştırma beni
Gül ile diken olalim ey dost...
Aşkın bahçesinin tuzagındayım.
Şaiirin gönlünün azıgındayım.
Leylagın sümbülün uzagındayım
Gülşende güller har olalım ey dost...
Hazine denen yer insanların gönlüdür
Gördügün boş yer dostlarımın köşküdür.
Yıldızları söndüren güneşin hükmüdür
Hazanda bir bahar olalım ey dosy
Dökelim satirlari yazalim hece hece
Kara kagıt üstüne beyaz kalemle.
Karışsın bir birine gündüz ve gece
Gün ile güneş olalım ey dost
Güller diyarından şiirler
Harun yıldırım
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.