Ey Dost Şiiri - Atilla Kızılkaya

Ey dost bildiğim
Hangi havayı soluyorsun bensiz
Hangi gülü kokluyorsun
Dikenini eline sürmeden
Hangi gün çıkıp geleceksin de
Ben mutlu olacağım

Ey dost bildiğim
Yokluğunda şehir karanlık geliyor bana
Kaldırımlar yine suskun
Taş duvarlar üstüme geliyor sanki
Kurtar beni

Ey dost bildiğim
Anılması en güzel dost
Kalk gel bu şehre
Ben senin için
Bir kere daha yeminimi bozdum
Ve bir kere daha yazdım seni satırlara
Kalk gel bu şehre

Ey dost bildiğim
Anılması en güzel dost...