Yazdım gerçekleri dünden bu günden
Gördü dokuz köyden kovdular ey dost
Yoldaş bulamadım candan gönülden
Çölde yapayalnız koydular ey dost
Kimi sürüklendi devran arkından
Kimi hançerledi vurdu sırtımdan
Bilsen neler çektim kendi ırkımdan
Beni halden hale koydular ey dost
Kimse birbirine güven duymadı
Saygı unutuldu seven olmadı
Taşı taş üstüne koyan olmadı
Yurdu pazarlara koydular ey dost
Dostu dostlarına düşman ettiler
Sevip sevdiğine pişman ettiler
Tembel miskinleri hışman ettiler
Nefret tohumları koydular ey dost
Arif doğru yoldan zerre ayrılmaz
Kessen bile tırnak etten ayrılmaz
Ölüm SERHATİ’ye uzak sayılmaz
Canım yerden yere vurdular ey dost
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)