Ölü gözlerle bana bakma ey dost!
Hasretin en uzağında sen varsın
En yakına koymadın sen beni
Yüreğimde ince bir sızıdır bakışın
Bir sözünedir gelişim taa uzaklardan
Beklemesen, bekleme sen bekleme beni
Gidişine yetişemiyorum, yetiştirmiyor zaman
Kalıyorum her kalışta, ufka bakıyor umutsuz
Sen hoyrat bir rüzgâr gibisin ey dost!
Nerden eseceğin, nereden vuracağın belli değil
Beni zamansız bırakışındır burada
Hissiz bir yağmur tanesi gibi düşmekteyim
Avuçlarını açıp açıp bırakışınadır düşüşüm
Artık sen de tutamazsın, açma ellerini
Toprağa vardığında bedenim
Açarsan ellerini semaya açma
Kapat kapıları bugün kapattığın gibi
Ölü gözlerime ölü gözlerinle bakma artık
Bakma bana ey dost!
Artık bakma.
Mehmet Demirkapı
İzmir.26 Mayıs 2010
Kayıt Tarihi : 29.5.2010 01:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bazen ölüverir dostlar... ölmekle,yaşamak dostların vazgeçilmez birlikteliğidir bir yiğit sevda taşıyan...gönlüyle gitti Bahattin Yıldız. diri gözleriyle,ölü gözleri diri gözlerimde yaşıyor (Allah rahmet eylesin...)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!