Ey Dost Şiiri - Cuma Ali Çetin

Sonsuz bir sahnenin dünya yüzünde...
Açılan bir perde, aradır ey dost.
Burda başa gelen dertte, hüzünde...
Kilonun yanında daradır ey dost.

Bugünden bilinmez yarın nolursa.
Pişman olur o kalp şirki solursa.
İnsan kul değil de eşek olursa...
Bu yer tepiştiği haradır ey dost.

Sağ solun her yanın olsa da tandır...
Ömrünü tövbenin suyuna bandır.
Gelen de, giden de hep imtihandır...
Deme ki kaderim karadır ey dost.

Makamı alidir içten gönenin !
Külleri savrulur yanıp sönenin !
İlahi mesaja sırtın dönenin...
Bil ki varışları haradır ey dost.

Hesaba çekmeden patron kayeyi...
Takva ile almak gerek paye yi.
Şu varoluştaki asıl gayeyi...
Sanmamalı mal, mülk, paradır ey dost.

Cumali dik başı çöktüreceğim !
Ruhu bu bedenden söktüreceğim !
Yok yaratılana döktüreceğim...
Niyazım tek eşsiz YAR,adır ey dost.