Ey Dost Şiiri - Alperen Dirican

Tuzluk gördüm sofrada,
Küçümseyerek sordum bir anda.
Sen dostluğu bilir misin?
Her yemeğe girersin.

Silgi gördüm masada,
İğrenerek sordum ona da.
Sen dostluğu bilir misin?
Her kalemi silersin.

Kara kara duran sobaya,
Yaklaştım sordum korksam da.
Sen dostluğu bilir misin?
İçin bile kapkara olmuş senin.

Tuz erimek pahasına girdi yemeğe,
Silgi yok olsa da sürtündü deftere,
Soba yansa da koştu her daim göreve.
Dostluklarını sorgulamak ne haddime!

Düşündüm dost için ne yaptım,
Ne eridim ne bittim ne de yandım.
Oturdum anca şiir yazdım.
Onu da vaktinde yapamadım.

Amma ey dostum bilesin,
Bir şey var ki o kesin.
Her daim hazır ve nazır kardeşin;
Yanar, erir, biter senin için.