Ey Dost Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

Dağı duman alır, ovalar yürür
Gözümüze batan ıtırdı ey dost!
Ovayı sis basar, davalar yürür
Boynum vuran bizim satırdı ey dost!

Hüsrana çeyrek var bu son gidişte
Usandı sıkmaktan sıkılan diş te
Deniz son sözünü söyledi işte
Gemiyi sol yana yatırdı ey dost!

Yıkanmak istedi yemekten önce
Hamama yöneldi inceden ince
“Şoför müsün? ” Dedi tellak görünce
Tuttu yer dibine batırdı ey dost!

Çiçekler kıyamda boyunlar eğik
Dalından kan sızar acısı büyük
Bir garip ki başı kendine yük
Sofanın başına oturdu ey dost!

Aralar seçilir bir iki sayıp
Biz o güzelliğin için de kayıp
Oluruz ve lakin yapılan ayıp
İnadı münasip katırdı ey dost!

Yamaçlarda ervahımız, vahımız
Haksızlığa bedduamız ahımız
Yavuz sultanımız, haydar şahımız
Dilimi susturan hatırdı ey dost!