Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, acıklı türkülerin, güfte ve bestesisin
Sen, yediveren Muhammedi güllerin, destesisin,
Sen, şeref namus ve haya abidesisin,
Ve sen, güzel insanların, yaşama hevesisin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta