Ey Diyarbekir Diyarbekir

Çık surlarına bağırabildiğin kadar bağır!
Sana gönlümce mektuplar yazdım içi dolu hep kahır
Duymamışlarsa beni suçum yok gözleri kör kulakları olmuş sağır
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Medeniyetlere olmuş toprakların hep sınır.
Çok beklemen lazım çok çekmelisin ya sabır.
Derdinle uzun uzun şiirler yazdım hep satır satır.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

İçinden geçiyor bereketli tarihi bir nehir.
Öylesine üzülüyorumki verseler senin için içerim belki zehir.
Duyurmayın yarime zira hemen yollara düşer gelir.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Sen sıcak surların daha sıcak rüzgarın ise serin eser.
Sen kıymetini bilmezsen sonra sahabeler sana küser.
Taşlarına sorarsan surların çeşit çeşit yanık yanık türküler söyler.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Dünyayı gezersen şayet bulamazsın başka bir Diyarbekir.
Yemek istediler seni bir zamanlar çok iştahla kıtır kıtır.
Rabbim patlattı onları birer birer patır patır.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Seni her gördükçe bedenim titrer zangır zangır.
Yüreğim dertli ama herkes beni çok mutlu sanır.
Ekmeğin lezzetli yemeğin lezzetli herkes bandıkça banır.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Al eline kalemi bestele bir türkü yarini çağır.
Vefalıdırlar insanları bilirler her zaman hatır.
Kıymetini bilmeyenleri rezil et yerin dibine batır!
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Toprağın bereketli kanın mert suyun serttir.
Sende doğmuş sende yaşamışsa erkek oğlu erkektir.
Teşekkür etmesini bilmeyende dönek oğlu dönektir.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Ararsan şayet her yerinde vardır çok değerli yatır.
Dokunma bana arkadaş yüreğim yanıyor çatır çatır.
Ne yaparsan yap ama gerçek Diyarbekir liyi kayır!
Ey Diyarbekir Diyarbekir

Çık Fiskayaya çık surların başına Diyarbekiri eyle seyir!
Gez dolaş sevgilinle kış yaz tarla bayır!
Yatağını ser sıcak dama Avluyada çıkar cevizden sedir!
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Seni canı gönülden sevenin olur bağrı yanık.
Seni mahkum ettiler benim en büyük tanık.
Ben dertli ben yaralı ve ben konuşamayan sanık.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Avlulu evlerde yürüyüp koşarlar çocuklar takır takır.
Bir hoş olur insanı yazın Temmuzunda gözleri çakır çakır.
İçilir buz gibi koyun yoğurdundan ayranlar lakır lakır.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

İçtim seni kana kana yudum yudum azar azar.
Zalim oğlu zalimler toprağını çok ucuza satar.
Konuşturma beni kardaş yaram hem kanar hemde artar!
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Kırklar dağında çobanlar koyunlarını otlatır.
Bayramlarda çocuklar salıncaklarda birbirlerini çatlatır.
Atatürk şarkın bülbülü Celal Güzelses e şarkılar söyletir.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Meşhurdur Karacadağdan gelen buz gibi Hamravat suyun.
Meşhurdur sultanların birbirlerine gönderdiği karpuzun.
Meşhurdur yumurtanın akıyla yapılan surların.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Dolaşmak lazım seni sokak sokak cadde cadde ağır ağır.
Çalış çabala Diyarbekir i kötülüklerden sıyır!
Otur gölgesinde ağaçlarının yürekten Allahını çağır!
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Ne kadar yazsam ne kadar anlatsam boştur.
Diyarbekir li olmak çok mu çok hoştur.
Gönlüm hep sana uçan dallarında ötüşen kıymetli kuştur.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!

Her tarafında var tarih kokan sanat eseri kapı.
Mimarlar Mühendisler görmemişlerdir böyle bir yapı.
Vardı bir zamanlar yüzlerce asırlık çınar ağacı.
Ey Diyarbekir Diyarbekir!
11/01/2004