Ey Diyarbekir Diyarbekir 10

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, toprağındaki bereket, tarihe mal olmuş, içilmeye doyulmayan, hamravat suyundaki mert ve yiğitliksin.
Sen, aşkınla bilenen kılıçları, asırlar geçse bile, asla ve asla paslandırmazsın.
Sen, art niyetli insanların kemlikleri, sana ve
Seni sevenlere dokundurtmazsın.
Ve sen, gerçek Diyarbekirlileri, bir babanın evladını bağrına bastıdığı gibi canı gönülden kucaklarsın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, her yeni gün doğuşunda, mazlumların, kimsesiz dul ve yetimlerin yep yeni umutlarısın.
Sen, doksandokuz esması olan Allaha, insanın ihlas ile yaptığı dualarısın.
Sen, tarihe mal olmuş meşhur Evliya Çelebinin, yaza yaza bitiremediği, övgü ve methiyelerisin.
Ve sen, uhuvvet, muhabbet ve sevgi gergefinde, motif motif işlenmiş en nadide nakışlarısın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, yazıldıkça yazılan, anlatıldıkça anlatılan, misafir perverlik ve kadir şinaslıksın.
Sen, kem gözlülerin şerrinden, muhafaza olasın diye, içten yapılan dua ve niyazlarsın.
Sen, suyunu içenin, havanı teneffüs edenin, yorgunluklarını çarçabuk giderensin.
Ve sen, cengâverlerin kılıçlarını, zalimlere karşı çok keskin biledikçe bileyensin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, seni sanat harikası kapılarından temaşa ederken, insanı kendine hayran bıraktıransın.
Sen, envai türlü sevdaları konuk ettiğin, sevdalı gönlün vazosuna dikenler kondurmazsın.
Sen, 780 bin kilometre kareden oluşan bu yalancı cennet vatan, karış karış gezilse bile eşi ve benzeri bulunmaz olanlardansın.
Ve sen, çok tatlı, çok hoş yüzlerce medeniyetlere beşiklik etmiş şehirlerin en gizemli şehirsin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, sana meftun olanların bu emanet canları tenlerinde durdukça, her yerde övgülerle anlatılacaksın.
Sen, en manidar, en güzel cümlelerle tarih kitaplarına kesik uçlu kalemlerle yazıldıkça yazılacaksın.
Sen, sende ayrı yaşandığında, oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi çin için ağlatansın.
Ve sen, anlatılması çok zor özlemlerinle, seni sevenleri analı babalı yetim bırakansın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, buram burak tarih kokan, surlarına.çıkılıp temaşa edildiğinde, hayranlık üstüne hayranlık duyulansın
Sen, seni görmeyenler, sende yaşamayanlarca
benden hummalı sorulansın.
Sen, sende metfun sahabeleri, peygamberleri, Nebileri, Azizleri bereketli topraklarında şeref konuğu
edensin.
Ve sen, yerin göğün sahibi, şanı yüce Allahın, hafız esması hürmetiyle korundukça korunansın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, haddinden fazla vefalısın, vefasızları asla ve asla sevmez, bağrında barındırmazsın.
Sen, seni canı gönülden sevenlere, sırtını hiçbir zaman çevirmezsin.
Sen, özenle pişirilmiş , ince tırnaklı pidelerini yiyen, vefa abidesi insanların şükrüsün.
Ve sen, Ne pahasına olursa olsun, mert ve delikanlıları namertlerin köprülerinden geçirtmeyensin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, çağ kapatıp çağ açan, tarih sayfalarına altın harflerle yazılanların ev sahibisin.
Sen, kırklar dağında yaşanmış, sevdalıların sevdasını, kaleme alan en maharetli katiplerisin.
Sen, binicisini yarı yolda koymayan rahvan atların dört nala koşmaları ve kişnemelerisin.
Ve sen, sevenin sevdiği için yazdığı en acıklı güfte ve bestelerisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, en şirin uykularım, en güzel rüyalarım ve en manidar duygu ve düşüncelerimsin.
Sen, Tarifi mümkün olmayan, beni ben yapan, manevi değerlerimi aşk ve şevkle yaşatansın.
Sen, yazın ağustosunda, yüreğimin hararetini dindiren meltemleri estirensin.
Ve sen, günün yorgunluğunu, bir anda gideren, Aslı, Zühre, Züleyha, Şirin ve leylanın güzelliğisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, benim anam, sen benim babam, ve sen benim sırtımı dayadığım kardeşimsin.
Sen, benim beş çocuğumun annesi, otuz iki yıllık, neşe ve üzüntülerimi paylaştığım eşimsin.
Sen, senden ayrı yaşadığımda düzensizleşen nabız atışlarımsın
Ve sen, benim ahrette mizanın önündeki korku ile umut arası en yaman hal ve ahvalimsin.
12-15Ekim/2018