Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, içten gülmelerimin, birinci sebebi hikmeti,
Sen, fikri güzel, gönlü güzellerin, sevgi ve muhabbeti,
Sen, er meydanına çıkanların, manidar cesareti,
Ve sen, insan gibi insan olanların, yalancı cennetisin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta