Ey Diyarbekir Diyarbekir !
Sen, helal aş ve ekmeğimin lezzeti,
Sen, sana meftun bu gönlümün muhabbeti,
Sen, sayılı ömür miadımın, şeref ve izzeti,
Ve sen, bir anlık firakında, en manidar hasretimsin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, fikri güzel, gönlü güzellerin, usları,
Sen, asil ve yufka yürekli insanların, günlerce süren yasları,
Sen, şeref abidesi bir babanın, gayret ve çabaları,
Ve sen, gönülden gönle giden yolların, en hayırlısısın.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, kıt kanaat geçinen, helal çalışan bir ırgatın, alın teri,
Sen, sadece görülmesi gerekenleri gören, gözlerin feri,
Sen, hak ile batıl uğruna yapılan, cenklerinin zaferi,
Ve sen, bu yalancı cennet şehir için, ser verip sır vermeyenlerin neferisin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, en uzun, en yanık ve de okundukça okunan, şiirleri,
Sen, kurumuş çatlamış gönül tarlalarını, sulayan dereleri,
Sen, daima vermeyi şiar edinmiş, cömertlerin nasırlı elleri,
Ve sen, seni her türlü kemliklerden, muhafaza eden yiğitlerisin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, sana meftun olanların, asil gönüllerin ziyası,
Sen, cehennem narlarından korkanların, ar ve hayâsı,
Sen, asırlık çınar ağaçların gölgesinde, yorgunluklarını, giderenlerin sefası,
Ve sen, sende doğmuş, sende büyümüş, has insanların hasısın.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, sevgi ve muhabbet, şefkat ve merhamet abidesi,
Sen, gün görmemiş, kimsesiz dul ve yetimlerin, gönül zenginliği nişanesi,
Sen, medeniyetlere beşiklik edenlerin, efsunlu efsanesi,
Ve sen, tarihe mal olmuş, aşk ve sevdaların fihristesisin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, sadakat, ahde vefa, samimiyet ve uhuvveti,
Sen, bir babayiğidi er meydanına çıkaran cesareti,
Sen, insanı değerli kılan, şeref namus ve izzeti,
Ve sen, rıza-i lillah için, rahmani gözyaşlarını döken didelerisin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, en müzmin yorgunlukları gideren, sevinç ve neşesi,
Sen, insanı yazın Ağustosunda, serinleten meltemi,
Sen, insanı ayakta tutan, derinden alınıp verilen, nefesi,
Ve sen, zifiri karanlık çıkmaz sokakları, aydınlatan ay ve güneşisin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, insana aşkın dağlarında, özgürlük naraları attıran, hürriyet,
Sen, insanları birbirlerine yakınlaştıran, sevgi ve muhabbet,
Sen, tarih sayfalarına, altın harflerle yazılmış asalet,
Ve sen, insanı sorgusuz sualsiz, cennetlik eden, vicdan ve merhametsin.
Ey Diyarbekir, Diyarbekir !
Sen, meclislerde, anlatılmakla bitirilemeyen, duygu ve düşüncelersin.
Sen, yanan bağırların, hararetlerini gideren, gürül gürül akan, çeşmelersin.
Sen, insana, Allah’ın rızasını kazandıracak, hayırlı ve güzel iyiliklersin.
Ve sen, tarihe mal olmuş insanları yazan, kitaplarının ana fikri ve özetisin.
16/Temmuz/2018
Kayıt Tarihi : 16.7.2018 12:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!