Ne tükenmez hazinesin? Ey dil! Ne devasız dertsin?
Gâh, hayırlara vesile ya da gerçek musibetsin!
Sahip olduğun gücü düşün, verilseydi yılana,
Zehrini akıtıp da lisan, döner miydi yalana!
Oysa yılan bile bekliyor senden tatlı bir kelam,
Bazen mühür vurur kalplere verdiğin tek bir selam!
Kimi zaman yüce dağlardan, akarsın çağlayarak,
Ya da beter olur lavlardan, yakarsın dağlayarak!
Belli ki işin başı sensin, sende başlıyor her şey,
Hakk’ın adı olsun ilk sesin, çıkmadan başka bir şey!
Eğer ehil elde değilsen, marifetin zor senin,
Sonra pişman olup dövünsen, boşa gider her yemin!
Öyle terennümler gelir ki, ya yanlış fikirdesin,
Ya da Allah diye inleyip, her zaman zikirdesin
Seninle başarıyor kalpler, Kelamullah hıfzını,
Huzurla doluyor gönüller, söyle Allah lafzını!
Hiç doymayan nefsime dağsın, kötülüğe perdesin,
Yaradan’la aramda bağsın, en mükemmel yerdesin!
Şahan der ki: Ey dil! Munis ol, Hak sana iz’an versin,
Yönün Hakk’a doğru döndükçe, ismin her an yücelsin!
Ne tükenmez hazinesin? Ey dil! Ne devasız dertsin?
Gâh, hayırlara vesile ya da gerçek musibetsin!
Kayıt Tarihi : 3.3.2012 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!