Ey Dîdâr-ı Yâr Şiiri - Şiirler Şehrim

DİDEM'İM ÂMÂ DÎLLERİM LÂL,
MİSK-İ AMBER KOKMUŞ GÜLİSTAN-I CEMÂL,
KİRPİKLERİMİN ÜSTÜNE UZANIR HÜZN-Û CELÂL,
KİMDEN SORAYIM SENİ EY DÎDÂR-I YÂR!

VÛSLÂT'IMIN FECR-Î VÂKTÎNDE, AVUÇLARIMA KÂTRE-î HİCRÂN DAMLAR!
VİSÂL'İMİN GÖĞSÜNE SÜRGÜN ŞİMDİ, BİLEKLERİ MOSMOR ERGUVANLAR.
OFF SEVDİĞİM OFF!
O BİZİM KAVUŞMALARIMIZI MUSÂLLÂ TAŞINA MI YATIRIRLAR!
KİMDEN SORAYIM SENİ EY DÎDÂR-I YÂR!

SEVDÂNIN NÂRINDA NASIL DA TUTUŞUR ÂŞÛK İLE MÂŞÛKLAR!
KALEMİMİN DUDAĞINA BİR VEDÂ BÛSESİ VEREMEDEN ÖLDÜ KELÂMLAR!
AH SANMA Kİ SİTEMİM BİR BENİ YAKAR YÂR!
CİHÂN-ÂLEMİN DAĞI TAŞI SULARI BİLE ALEV ALEV YANAR!
KİMDEN SORAYIM SENİ EY DÎDÂR-I YÂR!

SENİ SENSİZ SEVMENİN SANCISINI BİR BİLEBİLSEYDİN BOĞARDI SENİ O AR!
VEBÂLÎ BOYNUMA NASIL DA AĞIR GELİYOR,
YUSUF KUYULARINA EŞ BU AZAP, AH BU BİR İNTİHAR!
KİMDEN SORAYIM SENİ EY DÎDÂR-I YÂR!