Ey Destanimsi Sevdam Şiiri - Mehmet Çoba ...

Hasretin adı, özlemin adı sen, umudun adı sen olan
Dağlara, yıldızlara, denizlere
Adını koymuşlar
Bilmem bendeki seni  
Sana gönül vermişliğimi
Nasıl anlatayım
Avaz, vavza mı bağırsam?
Nasıl yazayım dizelere seni
Defterler
Kalemler
Mürekkep yeter mi?
Saçlarını tüm sabahlara
Kâhkülünü şafaklara dağıt
Dağtki
Umut yüklü bakışın
Cihana ışık versin
Işıldayan berrak
Gözlerine kat beni
O gözlerini bana yurt eyle
Sonsuza uzanan, sevincim olsun
Sakın karanlığın sinsi, loş ışığına bırakma beni

Yüreğime kazdığım, ruhuma çivilediğim, bendeki tutku
Yaşama olan, aynı sevdadır
Sana olan destanimsi
Sevdam
Gülüşün yüreğimdeki
Ülkem
Sözlerin
Masmavi gökyüzü gibi
Gizemli
Elbet
Sana dair yazacağım
Çok şey var
Bende
Sen, Ağrı'dan süzülen
Bahar
Her yanından çiçekler yağıyor
Sen, Van Gölü'n karşısındaki
Nemrut
Devleşen heykellere inat
Çıplakn güneş
İlk gülüşüyle
Önce sana doğuyor
Sen, Munzur vadilerinden
Yükselen
Her sözünde
Barış kardeşlik olan
Huzur veren
Söylenen
Özgürlük ezgizisisin
Sen, doğa şaheseri, kavgamın meşalesi
En karanlık gecenin, kalbinden süzülüp gelen aydınlıksın

Yürü içime, içime, sen bana canımdada cansın
Savunmasız, canlara kıyanlara
Yeteriz
Çünkü bir yürekte
İki parça canız
İkimiz
Çevremizi sarsada
Karanlık ağları
Halklar için
Bizim için
Sevda için
Yaşam döşedim tüm yollara
Tırnağımla ismini
Duvarlara yazdığım
Şun an seni yaşıyorum
Bende
Sen ve ben
Bir yürekte
İkimiz
Ne olur
Tüm dillerden
Bir türkü söyle
Zifiri karanlığın
Örülü saçları çoktan çözüldü
Gecenin rahmine düşen güneş, bizi taşıyor yarınlara

Mehmet Çobanoğlu
23.06.2021
İstanbul