Ey Deli Gönül Şiiri - Hasan Toz

Ey deli gönül, uyan uykudan
Uyan da kalk, kendine gel
Alıştır kendini, onsuz yaşamaya
Bu hayatta, tek başına kalmaya

Ey sol yanım, yeter de
İçimdeki acılar dinmese de
Hep bir yerden kanasa da yaralarım
Sarmaya alışmalıyım

Son ver, umutlandırma kendini
Son ver, çaresizliklere
Olmayacak yarınlara göz kırpma
Kandırma kendini, aldatma boşuna

Ey gülmeyen yüzüm
Alış gülmeye artık
Solan güllerim var
O güller açmalı artık