Ey Deli Gönül Şiiri - Berrin Korkmaz

Ey deli gönül gitmeye hazırlanıyorsun yavaş yavaş
Gözyaşların zulada cefaya kafa tutuyorsun artık
Kestin biletini hayatın vuslatın deminde yine vedaların
Ah dilim sanada seviyorum deme demiştim
Garibin efendisi olmuş bu devirde boyun egdiğin aşk
Erdemliğin vazgeçmek olduğunuda öğrendin sonunda
Fakat her şeyi arkaya atıp yaşanır sanma
Dumansız bir yangın başlar elveda dediğin anda
Giderken hep kalan olursun aslında geride
Öldürür be vakitli vakitsiz hasretin nöbetleri
Ah şu arsız gönül gideceği yeri hep kendi seçiyor
Meşk etmek kadar öğreniyorsun zamanla terketmeyi
Sevmenin özgür bırakmak olduğunu
Varlığına bir türlü doymadığın günlerin
Yokuğuna kan kusmalara giriyor
Ya tam severim ya tek kelimede silerim diyetiyle avunuyorsun
Olmuyor olmuyor avutamıyor hiç bir teselli
Kalbini mateme satıyor riyalı aşkış yadigarı
Raconu bencillik takdiri ihanet biliyor sevgin
Ìşte böyle deli gönül
Lime lime perişanlığın yine çıkmaz yollarda
Trenler vapurlar bir nazire yapmak istiyor senin uğruna
Belki ölüm dalgalarında belkide kahpeliğin raylarında
Kederle yıkanacak yalnızlığın delik deşikliğine giren yolculuk
Hadi büyüttüğün sahipsiz hisleri sensizliğe uğurlama zamanı
Sakın sakın ağlama türküleri susmuş narin kelebek
Dileklerle secde durduğun taht sanada vurdu yaman
Özlem gözlerine düşmüş daha gitmeden ah ah
Küstüğün mutluluk kadar firar var veda sokağında
Uyan uyan artık bu sadece kâbus gibi bir rüya
Sendeyim sevgilim sendeyim
Gitmek varmı yakışırmı bize bebeğim
Duyguların en ak gelinliğini giydirdim ben sana
Her zerren bende hüküm sürecek sana düsecek daima gönlüm
Aşkın gölgesinde tek konuğumsun ağırlamak istediğim
Aç gözlerini gönlüm sevdiğimsin.....