Ey Deli Gönlüm Şiiri - Ahmet Yumuşak

Ne uslanmaz şeysin sen ey deli gönlüm
Bugün en tepedeysen yok sanma ölüm

Çıksan da ineceksin zirveden aşağı
Orada göreceksin sahte şakşağı

Kimi seni sırtında taşımak ister
Kimi çelme takar da devirmek ister

İnanırsın herkesi dostun bilirsin
Fırsat bulur birisi tokadı yersin

Güvendin dostlarına sevdin paylaştın
Bıraktın oluruna korkuyu aştın

Yalan nedir bilmedin duyuncaya dek
İhanet yaşamadın görünceye dek

Harcadın zamanı bir ömür boyu
Düşünmedin yarını attın uykuyu

Herkesi kendin gibi bildin yıllarca
Çevren cırcır böceği sense karınca

Sevgi ile yaklaştın bu güne kadar
Her şeyini paylaştın sonuna kadar

Ey deli gönlüm hala uslanmadın mı?
Hayat verecek mola yorulmadın mı?

Veren el alan elden hayırlı dersin
Dostlar için yeniden ölürüm dersin

Ben seni taşırım bu canlı bedende
Beraber gideriz son nefes verende