Ey dağlar Şiiri - Muzaffer Memiş

Dinleyin ey dağlar, dinleyin beni,
Derdimi kimseye, dökemiyorum
Felekle kolları, koyduk masaya,
Ama bileğinİ, bükemiyorum...

Var mıdır felekle, kozunu bölmüş,
Ne zaman, nerede, hani kim görmüş,
Kader ağlarını, çok sıkı örmüş,
Nedense bir türlü,sökemiyorum...

Hasretim bitmiyor, sevdiğim yare,
Göstermez yüzünü, ayda bir kere,
Şu kara bahtımı, yatırıp yere,
Bir türlü bağrına, çökemiyorum...

Ne yapsam bilmem ki, şaşırdım kaldım.
Dibi görünmeyen, ummana daldım.
Feleğin zulmünü, Allaha saldım.
Artık ben bu derdi, çekemiyorum...