Ey Dağlar Ben Gibi Dumanlı Başın

Yüce dağ başının dumanı çoktur
Şu zalim yârin ’de imanı yoktur
Yüreğim dağlanır bakışı oktur
Ey dağlar ben gibi dumanlı başın.

Koyağında keklik bülbül ötüyor
Kayasında ceylan maral sekiyor
Zalim yâr sevdayı kime ekiyor
Ey dağlar ben gibi dumanlı başın.

Yalnız uyur gece, koynunda senin
Kurda kuşa yuva güngörmez inin
İz bilmez cahili kaybeder kinin…
Ey dağlar ben gibi dumanlı başın.

Hasretim mis gibi güzel kokuna
Aşığım yürekten eşsiz dokuna
Bir görmek yetmiyor elim dokuna!
Ey dağlar ben gibi dumanlı başın.

Sen ki zirvelerde sırlar saklarsın
Eteğinde bunca kulu paklarsın
Nankörlük edeni hemen haklarsın
Ey dağlar ben gibi dumanlı başın.

Otlağında koyun kuzu yayılır
Heybetince senin hatrın sayılır
Seni yaşayanlar sana bayılır
Ey dağlar ben gibi dumanlı başın.

Âşıklar ceminin Kemal kulusun
Mezarım başında kurtlar ulusun
O yârin değersiz geçmez pulusun
Ey dağlar ben gibi dumanlı başın.

17.05.2016/Kahramanmaraş.