Şu görünen karlı yükselen dağlar;
Yüzyıllardır sıra sıra dururlar
Göçmen kuşlar uçar, göçer üstünden.
Şikâyeti yoktur yaradanından.
Bulutlar üstünde durur hiç gitmez;
Yağmuru boranı dört mevsim bitmez
Vakurlu duruşu gün günü tutmaz,
Avcının, dağcının hayali dağlar.
Keklik, tavşan, kartalların durağı
Tepesinden geçer yollar ırağı;
Dağ yaşatmaz mekânında kurağı
Sükûtun mekânı yeridir dağlar.
Yaz gelince çimen, çiçek bezenir;
Her yaratık onun ile beslenir,
Sonbaharda sarı morlu süslenir;
Rüzgârı haşindir sıralı dağlar.
Tren düdük çalsa; ses verir bize
Kimi köye bakar, kimi denize
Bakarken gülümser ovaya düze,
Altı tünel olmuş, yaralı dağlar.
Berat şair oldu, dağlarda nesne
Ünledik dağlara hep bir nefesle;
Türküler çağırdık her çeşit sesle,
Bize doruklardan seslendi dağlar.
Kayıt Tarihi : 22.5.2010 19:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dağlar; dünyamızda yeryüzü kabartılarıdır.. Yaratıcı; dağları da, sade manzara süs olsun diye yaratmadı.. su, maden deposu yaptı bizlere.. Ne mutlu idrak edenlere.. sevgiyle kalınız huzurla..
TÜM YORUMLAR (26)