Ey Çocuk! Şiiri - Ahmet Asal

Kusura bakma çocuk...
Sana soramadık vatanı kurtarırken!
Bilemedik senin özgür iradenin
Keyfini...
Biz geçtik anadan, babadan, oğuldan, kızdan,
Eşten, nişanlıdan...
Canımızı siper ettik,
Feda ettik ömrü!
Biz salınamadık caddelerde,
Kulüplerde eller havaya kaldıramadık...
Ellerimiz, bacaklarımız koptu!
Sizin elleriniz kalem tutsun,
Siz çiçekli bahçelerde koşun,
Güneş yurdunuzda doğup batsın diye...
Biz toprak çamur içinde,
Biz süngü, mermi, top cehenneminde,
Biz dünyanın tüm eşkiyalarına karşı...
Biz, işte bunlara karşı durduk!
Bizim ruh halimiz yoktu,
Bizim boş vaktimiz yoktu,
Bizim can sıkıntımız yoktu...
Ey çocuk!
Şimdi sizler gülün eğlenin,
Sizler gününüzü gün edin...
Biz sizin için vazgeçtik bu haktan,
Kusura bakmayın!
Bunu da soramadık size...
Helal edin hakkınızı!
Görünen o ki mutlu değilsiniz
Halinizden,
Biz mutlu muyduk?
Gözlerimizi yumarken,
Çok hem de çok mutluyduk...
Çocuk, ey çocuklar!
Teşekkür değil beklediğimiz,
Unutmayın ve unutturmayın
Yeter!